van Shennadoah naar Caverns

Vandaag begon de dag vrij vroeg met een nies orkest als wekker. Verder was het vrij prima wakker worden in de natuur. Geen beren in de nacht dus moeders heeft normaal kunnen slapen. Na vertrek Rink achter het stuur voor de ongelimiteerd lange tocht van 5 minuten naar de Trail die we van plan waren om te lopen. Iedereen loopschoenen aangetrokken en de trail kon beginnen. Maar zoals alles hier was de trail godsallejezus lang en hadden we ons finaal vergist in de afstand, wat we dachten van een goede 1,5 uur doorstappen veranderde in 6 marsen richting zelf mollestering. Verder waren de watervallen erg mooi en de temperatuur een verschrikking. Toen begon drama 2 en dat was het park uitkomen wederom vergist in de afstand en 1,5 uur later met zelfs moeders achter het stuur om de gast wat "rust" te geven. Na natuurpark 1 reden we direct door in natuurpark 2 met de racecamper. Wat ook zeer lang duurde. Na 6 honger kloppen eindelijk aangekomen bij de mac wat tot irritatie leiden bij de helft van ons reisgezelschap, maar dat boeide rink en rens zo gezegd geen hol. Na een heerlijke pitstop en onze chauffeur het tegenovergesteld van alert konden we vertrekken. Caesar  had van de 4 tankstations op het kruispunt de duurste gekozen wat ons welgeteld een dollar meer koste. Wel 1 minuut later een paaltje te raken wat gelukkig niet resulteerde in schade konden we gaan naar Roanoke. Het zal je niet verbazen maar voor de derde keer hebben we ons vergist in de afstand en wat een middag bij het zwembad zou moeten worden werd een middag in de camper. Ook de avond in het zwembad werd het niet maar het werd een avond in de stromende regen op een trailerpark. Man man man wat een ellenlange dag in de camper. 'S avonds in goed overleg het plan drastisch omgegooid en tegen de misty mountains nâu is het klaar gezegd te hebben kan het kaarten beginnen. Joi de groeten van Rink